Σύμφωνα με τον Κοκαρίδα Δ. (2010) αναπηρία είναι, κάθε παρέκκλιση από την υγεία όπως αυτή ορίζεται από την
άρτια σωματική, πνευματική και ψυχική κατάσταση του ατόμου, που δυσκολεύει το άτομο να προσαρμοστεί και να
λειτουργήσει απρόσκοπτα στην κοινωνία, λόγω γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Συγκεκριμένα η ταξινόμηση ατόμων με Αναπηρία ως προς την Φυσική Αγωγή είναι:
• Άτομα με κινητικές διαταραχές (ορθοπεδικές, νευρολογικές,
μυϊκές βλάβες).
• Άτομα με γνωστικές διαταραχές (όπως νοητική υστέρηση,μαθησιακές δυσκολίες).
• Άτομα με αισθητηριακές διαταραχές (κυρίως τύφλωση,κώφωση).
• Άτομα με οργανικά νοσήματα και άλλες χρόνιες καταστάσεις υγείας που περιορίζουν την απόδοση του ατόμου.
Ειδική (ή Προσαρμοσμένη) Φυσική Αγωγή
• Σύνθετος όρος που αναφέρεται στην ενσωμάτωση γνώσης από πολλούς τομείς (φυσική αγωγή, ειδική αγωγή, ιατρική,
φυσιοθεραπεία, ψυχολογία κ.α.) για τη δημιουργία ενός ξεχωριστού και μοναδικού τομέα γνώσης.
• Επιστήμη της ανάπτυξης, εφαρμογής και παρακολούθησης ενός προσεκτικά σχεδιασμένου εξατομικευμένου προγράμματος, με αντίστοιχες προσαρμογές διδασκαλίας,ασκήσεων και περιβάλλοντος προκειμένου οι μοναδικές ανάγκες του κάθε ασκούμενου με αναπηρία να ικανοποιηθούν.
Κατανοώντας τα παραπάνω, αλλά και βλέποντας πως ένας άνθρωπος με αναπηρία έχει να διαχειριστεί δυσκολίες, ποιά είναι η αντιμετώπιση μας πάνω σε αυτό;
Κάποια πράγματα που μπορούμε να δώσουμε, αλλά εξακολουθούμε να τα έχουμε… είναι μία όμορφη φράση, μια αγκαλιά, μία βοήθεια, ένα χαμόγελο,αλλά και μια ζεστή καρδιά.
Κοκαρίδας, Δ. (2010). Άσκηση και αναπηρία: εξατομίκευση, προσαρμογές και προοπτικές ένταξης. Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Χριστοδουλίδη
kidsgo.com.cy