Ο σπόρος της δημιουργικότητας βρίσκεται μέσα σε κάθε παιδί, η ανάγκη και η επιθυμία για παιχνίδι, πειραματισμό και ανακάλυψη είναι έμφυτες και ασυγκράτητες. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά τα ανακαλύπτουν όλα από την αρχή, το περπάτημα, τη γλώσσα, τα συναισθήματα, τη ζωγραφική, το διάβασμα. Η δημιουργικότητα λοιπόν είναι κάτι που όλοι οι άνθρωποι διαθέτουμε από το ξεκίνημα της ζωής μας. Τι συμβαίνει όμως στην πορεία προς την ενηλικίωση και χάνουμε όλη αυτή την ορμή;

Αρχικά, δίνουμε ένα χαρτί, πινέλα και τέμπερες σε ένα νήπιο. Οι προσδοκίες που έχουμε από το παιδί; Να ζωγραφίσει ένα σπίτι, γρασίδι, λουλούδια, να κάνει έναν γαλάζιο ουρανό, έναν λαμπερό κίτρινο ήλιο. Το παιδί αρχικά σχεδιάζει ένα λουλούδι, στη διάρκεια ανακαλύπτει πως όταν τα χρώματα αναμειγνύονται προκύπτουν νέα και καταλήγει να βάφει ολόκληρο το χαρτί όσο πειραματίζεται με τις μείξεις χρωμάτων.

Καταλήγουμε να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμιά δημιουργικότητα, αγνοώντας τις ανάγκες του παιδιού. Κάποιες φορές προσπαθούμε να καθοδηγήσουμε το παιδί λέγοντας “γιατί δεν έκανες έναν γαλάζιο ουρανό όπως χτες;” ή ενισχύουμε τον ανταγωνισμό “προσπάθησε να ζωγραφίσεις ένα σπίτι όπως ο αδερφός σου” ή αξιολογούμε τη ζωγραφιά “πάλι έβαψες όλο το χαρτί με χρώματα;”.

Η Teresa Amabile, Αμερικανίδα ακαδημαϊκός, αναφέρθηκε στους δολοφόνους της δημιουργικότητας (creativity killers). Πρόκειται για κοινές συμπεριφορές και στάσεις, που όλοι γνωρίζουμε από προσωπικές εμπειρίες, σχολικές ή οικογενειακές, και συχνά, άθελά μας, αναπαράγουμε. Πώς λοιπόν, καταστρέφουμε τη δημιουργικότητα των παιδιών;

1. Επιτηρούμε διαρκώς τα παιδιά και ελέγχουμε τις κινήσεις τους.

2. Ενισχύουμε τον ανταγωνισμό βάζοντας τα παιδιά σε μια κατάσταση σύγκρισης όπου κάποιος είναι καλύτερος ή χειρότερος.

3. Δίνουμε ελάχιστες επιλογές στα παιδιά και δεν τους παρέχουμε τα υλικά που επιθυμούν για να δημιουργήσουν.

4. Ελέγχουμε και καθοδηγούμε τα παιδιά υποδεικνύοντας

5. τον «σωστό» τρόπο, τους δείχνουμε πώς ακριβώς να κάνουν κάτι.

6. Πιέζουμε τα παιδιά και έχουμε προσδοκίες από αυτά. Περιμένουμε να δούμε κάποιο αποτέλεσμα από τις προσπάθειες τους.

7. Αξιολογούμε και επιβραβεύουμε τις προσπάθειες τους αφαιρώντας σταδιακά το εσωτερικό κίνητρο. Τα παιδιά όταν παίζουν πρέπει να ασχολούνται με το τι ικανοποιεί τα ίδια και όχι τους άλλους.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Να δώσουμε χρόνο για δημιουργικότητα χωρίς να καθοδηγούμε.
Να προσφέρουμε υλικά που θα δώσουν στα παιδιά ευκαιρία για δημιουργία.
Να επιτρέπουμε στα παιδιά να κάνουν λάθη ώστε να μαθαίνουν από αυτά.
Να τους δίνουμε την ευκαιρία να δοκιμάζουν τις δικές τους ιδέες, ακόμη και αν δεν βγάζουν κάποιο νόημα για μας

Πηγή:https://giatioxi.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89/

Απαλλαγμένο από ιούς. www.avast.com